Góry Sowie Zamek Książ

Wałbrzych  

 (niem. Waldenburg)

 Na   północ od miasta, szosa na Świdnicę.trochę na uboczu od tej szosy znajduje   się  zamek Książ  , kierowca   mówi, ze tutaj nas wysadzi , będziemy  mieli bliżej , jest to główny stary trakt dojazdowy do zamku.Brukowana droga,800 metrów i dojdziemy.
Robi się ciekawie, to wspaniały pełen tajemnic i legend obiekt, burzliwe skrywa dzieje, doszliśmy do Stadniny Koni.  

                                                                                                                                                                     

                                                                                                                         W wieku XVIII z polecenia pana na Zamku Książ księcia Hochberga na terenie jego posiadłości wzniesione zostały oficyny gospodarcze dla koni, które w wieku XIX zostały otoczone specjalnymi szkieletowymi zabudowaniami w kształcie czworoboków, które do dnia dzisiejszego spełniają swoje zadanie, a dzięki unikalności stanowią niezwykły zabytek. Na początku wieku XX oficyny poddane zostały gruntownej przebudowie i zaczęły pełnić funkcje stajni zamkowych.
    W roku 1935 stajnie zostały przejęte przez państwo pruskie i przebudowane na Stado Ogierów Fursteinstein, do którego konie zostały sprowadzone ze zlikwidowanego Stada Ogierów Lubiąż. W czasie wojny większość hodowli na Dolnym Śląsku w tym także liczące 141 koni Stado Ogierów przy Zamku Książ zostało całkowicie zniszczone. Na szczęście w stanie niemal nienaruszonym zachował się obiekt Stada i po zakończeniu wojny został on przeznaczony na stadninę koni Ministerstwa Rolnictwa.
    W 1947 roku powstało Stado Ogierów Książ.( http://www.ksiaz.eu) 

 Zamek Książ

 Przez długie lata uważano, że Stary Książ (Alte Furstenstein) był wzniesionymi ruinami najprawdopodobniej w 1779 roku.

  Obecnie na podstawie badań Krzysztofa Jaworskiego przypuszcza się, że w tym miejscu istniał gród powstały w IX –X wieku, który został przekształcony, przez Bolka I.   na murowany zamek  To najprawdopodobniej do tego zamku przeniósł swoją siedzibę z Lwówka Śląskiego Bolko I Surowy. Swoje znaczenie warownia straciła po przejęciu księstwa Świdnicko-Jaworskiego do Korony Czeskiej w 1392 roku. W 1428 roku został on zdobyty i stał się bazą wypadową rycerzy-rozbójników i jako ich siedziba został zniszczony w 1484 roku. To najprawdopodobniej brak właściciela pogrążył zamek i obrócił go w ruinę. W roku 1794 ówczesny właściciel zamku Jan Henryk VI von Hochberg zlecił architektowi Christianowi Tischbeinowi urządzenie otoczenia zamku. Podczas tych prac powstały między innymi stylizowane na gotyk romantyczne ruiny zamku . Zamek przestał funkcjonować w XV wieku. W roku 1794 lub 1797 architekt Christian W.Tischbein przebudował istniejące resztki na romantyczne ruiny dla księcia Hansa Heinricha IV Hochberga, który rezydował w niedalekim Książu. Przebudowa ta zatarła ślady dawnego zamku. Stary zamek był znanym miejscem pikników i zabaw. 

 

  przed główną reprezentacją bramą.

 Za bramą czeka nowa przygoda,   idziemy więc  poznać 

wspaniały Zamek. 

 .Konrad Ernest Maksymilian von Hohberg (1705 – 1742) ma największe zasługi w nadaniu blasku zamkowi 

 Książ. Temu utalentowanemu, doskonale wykształconemu, odbywającemu liczne podróże właścicielowi oraz jego zmysłowi artystycznemu zamek zawdzięcza rozbudowę, dzięki której stara siedziba przodków przekształciła się w monumentalną rezydencję. To on sprawił, że w I połowie XVIII wieku Książ uzyskał reprezentacyjne skrzydło barokowe i do dziś możemy podziwiać wspaniały hall i marmurowe schody, Salę Maksymiliana, Salę Konrada, Salony: Biały, Zielony, Chiński, Barokowy czy Gier. Dodanie na przedzamczu jeszcze jednej wieży i wybudowanie między nimi budynku bramnego z wartownią muszkieterów oraz prostopadle do nich usytuowanych oficyn sprawiło, że powstał imponujący wjazd do zamku. Wrażenie potęgował dziedziniec honorowy obrzeżony kamienną ażurową balustradą barokową oraz ozdobiony latarniami, wazonami, rzeźbami postaci alegorycznych i mitologicznych. Wówczas też nieopodal zamku, na Topolowym Wzgórzu, powstał pawilon letni, z czasem przekształcony w mauzoleum - rodową kaplicę pogrzebową Hochbergów. Konrad Ernest Maksymilian, wielki miłośnik nauki i sztuki, rozbudował istniejącą już bibliotekę oraz archiwum zamkowe.

 

Zamek Książ w drugiej połowie XIX wieku

 

Na zamkowym dziedzińcu 

                                                                             

                                                                                                                                                                                                                                                                      

                                                                                      

Elvi nagle postanowiła się ze mną rozliczyć, nie wiem za co mnie chce pokarać, staram się jak mogę, dogadzam,a tu woła mnie a w oczach gromy i dziki mord. Za co ???

Nie tak dawno mnie jeszcze całowała w ogrodzie różanym, a teraz mnie zakatrupić chce, Jak to kobieta zmienna jest.

No to żegnam  życie, zostanę kolejnym zamkowym duchem,

 To koniec, a tu jeszcze słyszę, jak wołają aby mocniej przywaliła, w biały dzień, na oczach tylu ludzi,będą mnie bezkarnie mordować.

Nie dam się, nie będzie mnie mordowała, dałem dyla w kwiatki,tu się schowam , a jak jej mordowanie przejdzie to wyjdę,aby już nie miała tej siekiery.

Znalazła mnie ,ale już chyba jej przeszło - wyłażę z kwiatków,

Zapraszam Elvi do piwniczki z winami,jak wypije Reńskiego, to na pewno zapomni,że miała mnie zamordować.

Już ma normalny wygląd, no to zgoda i miłosna fotka.

 Zamek Książ widziany z punktu widokowego po drugiej stronie wąwozu Pełcznicy (Ferdinanden Platz). 

• Ten post zakończę  , bo jeszcze jest dużo do opisania kolejnych miejsc jakie będziemy zwiedzać.

 1 Tajemnice i Miłosne opowieści .Zamku Książ
2 Spacer wąwozem Pełcznicy  

Ahoj na szlaku.!!!